Marek Edelman
Współtwórca Żydowskiej Organizacji Bojowej i ostatni przywódca powstania w getcie warszawskim. Pod koniec walk przedostał się kanałami poza teren getta. Potem walczył w powstaniu warszawskim w Armii Ludowej. Po wojnie został uznanym w kraju i za granicą kardiologiem. W czasach PRL także był opozycjonistą i pielęgnował pamięć o Powstaniu warszawskim.
Jan Ekier
Podczas powstania podobnie jak Mieczysław Fogg pozostał w Warszawie i podtrzymywał na duchu walczących. Był wybitnym pianistą i jeszcze przed wojną, w 1937 roku, znalazł się na ósmym miejscu w konkursie Chopinowskim. To otworzyło mu drogę kariery za granicą. Zasłynął, grając utwory Chopina, które były zakazane przez Niemców. 15 sierpnia zagrał koncert w rocznicę Bitwy Warszawskiej i święto Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny. Zagrał etiudę rewolucyjną, co zadziałało bardzo motywująco na zgromadzonych. W trakcie występu w budynek uderzył natomiast pocisk artyleryjski. Po wojnie jako pianista zrobił karierę w Polsce i za granicą, był jurorem konkursów Chopinowskich i wydawcą dzieł wybitnego kompozytora.
Władysław Bartoszewski
Był członkiem „Żegoty” do wybuchu powstania warszawskiego, przez cały okres powstania warszawskiego pozostał w mieście i był dwukrotnie odznaczany. Był adiutantem dowódcy placówki informacyjno-radiowej „Anna” Kazimierza Ostrowskiego i redaktorem naczelnym czasopisma „Wiadomości z Miasta i Wiadomości Radiowe”. 20 września rozkazem komendanta Okręgu Warszawa AK, Antoniego Chruściela „Montera”, odznaczono go Srebrnym Krzyżem Zasługi z Mieczami. 1 października został mianowany przez dowódcę AK, gen. Tadeusza Komorowskiego „Bora”, na stopień podporucznika, a 4 października odznaczony Krzyżem Walecznych. W okresie PRL był opozycjonistą, po 1989 roku piastował ważne stanowiska państwowe. Był m.in. ministrem spraw zagranicznych i sekretarzem stanu w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, oprócz tego senatorem czy ambasadorem RP w Austrii. Odznaczony Orderem Orła Białego i nagrodą Sprawiedliwy wśród Narodów Świata.
Zdzisław Maklakiewicz
Zasłynął z fantastycznego duetu satyrycznego, który stworzył ze swoim przyjacielem Janem Himilsbachem. W czasie powstania podobnie jak Alina Janowska należał do batalionu "Kiliński". Był strzelcem, także pod dowództwem Henryka Leliwy-Roycewicza. Po kapitulacji Warszawy trafił do stalagu. Wrócił do Polski i ukończył studia aktorskie. Zagrał w ponad 100 filmach i serialach. Popularność przyniosły mu: Hydrozagadka, Rejs czy Wniebowzięci. Często pojawiał się w rolach epizodycznych, był jednak bardzo charyzmatyczny i zapadał widzom w pamięć. Zmarł w skutek pobicia zimą w 1977 roku. Pod wpływem alkoholu leżał kilka godzin na Krakowskim Przedmieściu zanim udzielono mu pomocy.
![Pogański ołtarz? Orał pole i znalazł giganta. Odkrycie pod Kamieniem [ZDJĘCIA]](https://d-art.ppstatic.pl/kadry/k/r/1/0e/b9/65d3444ee6dad_o_xsmall.jpg)
![Pogański ołtarz? Orał pole i znalazł giganta. Odkrycie pod Kamieniem [ZDJĘCIA]](https://d-art.ppstatic.pl/kadry/k/r/1/0e/b9/65d3444ee6dad_o_mini.jpg)
