Kazimierz Pużak ps. Siciński
Urodził się w 1883 r. w Tarnopolu. Z pochodzenia był Ukraińcem. Konspirował w polskich organizacjach patriotycznych od czasów gimnazjalnych. Od 1904 r. działał w PPS. W 1906 r. razem z Piłsudskim współtworzył PPS Frakcję Rewolucyjną. Aresztowany w 1911 r. na sześć lat trafił do carskiego więzienia. W 1918 r. wrócił do Polski i rzucił się w wir życia politycznego. W II RP zasiadał w Sejmie z ramienia PPS. W czasie II wojny działał w konspiracji. W 1945 r. został aresztowany przez NKWD. Skazano go w „procesie szesnastu”, ale szybko, w wyniku amnestii, wyszedł na wolność. UB nie mogło go zmusić do emigracji, więc ponownie go aresztowano i skazano na 10 lat więzienia. W 1950 r. zmarł w zakładzie karnym w Rawiczu

Henryk Minkiewicz ps. Fiut
Urodził się w 1880 r. w Suwałkach. Studiował w Petersburgu i Krakowie, ale ostatecznie nie ukończył żadnego kierunku. Zaangażował się w konspirację niepodległościową. Od 1904 r. był związany z PPS. Potem działał także w ZWC i Strzelcu. W 1911 r. popadł w konflikt z Józefem Piłsudskim. Usunięto go nawet z szeregów organizacji. W czasie I wojny walczył w Legionach. Walczył w wojnach z Ukraińcami i bolszewikami. W odrodzonej Polsce robił karierę w wojsku. Był m. in. szefem Korpusu Ochrony Pogranicza w latach 20. Po przewrocie majowym Piłsudski odsunął go na boczny tor. W 1934 r. przeszedł w stan spoczynku. W 1939 r. został aresztowany przez NKWD i osadzony w Kozielsku. Wiosną 1940 r. został rozstrzelany w Katyniu

Zdjęcia ciała Tarantowicza opublikowane w polskiej prasie w 1909 r. Zanim włoska policja zidentyfikowała denata.