Zamek andrychowski nazywany również pałacem Bobrowskich Nazwa "Zamek" występuje w oficjalnych dokumentach już w roku 1761. Nazwa ta związana jest z pierwotnym obronnym charakterem tego miejsca. Prawdopodobnie istniał tu dwór obronny. W literaturze nie podaje się dokładnej daty jego powstania. Dwór murowany (prawdopodobnie wcześniej istniała drewniana rezydencja o charakterze obronnym) zbudował Marian Przyłęcki, właściciel klucza wieprzowskiego, który w pierwszej połowie XVII w. przeniósł tutaj swoją siedzibę z Wieprza. Dwór miał charakter obronny. Hrabiowie Bobrowscy w XIX wieku poszerzyli istniejący dwór o dwa skrzydła nadając mu kształt podkowy.

Pałac w Młoszowej (gm. Trzebinia). Z XVI-wiecznego zabytku w Młoszowej do dzisiaj pozostała większa część całości, tj.: północna część pałacu z wieżyczkami, kaplica, oficyna oraz cztery bramy.

Pałac w Rajsku (gm. Oświęcim) Został wzniesiony w drugiej połowie XVIII wieku i do połowy XIX wieku należał do rodziny Bobrowskich. Ostatnim właścicielem z tego roku był hr. Ignacy Bobrowski. Nie wiadomo dokładnie, kiedy przeszedł w ręce rodziny Zwillingów, jednego z rodów austriackiej arystokracji. Zwillingowie przebudowali pałac w stylu neogotyku angielskiego. Nowi właściciele urządzili także całe otoczenie, czyli park, założyli ogród, oczywiście również w stylu angielskim. W takim kształcie dworek przetrwał do początku XX wieku, kiedy na kolejne zmiany zdecydował się Wincenty Zwilling.

Pałac w Osieku. Zespół parkowo-pałacowy powstał na terenie drewnianego fortalicjum wspomnianego w dokumencie z 1672 r. W II poł. XVIII hr. Branicka, na wzmocnionym przez wbijanie 15-metrowej długości dębowych pali w bagnistym terenie, zbudowała barokową rezydencję magnacką. Ok. 1845 r. baron Karol Larysz zafascynowany kulturą orientalną, zlecił przebudowę w stylu mauretańskim. Ozdobą dzisiejszego pałacu, odzyskanego przez potomków właścicieli są najpiękniej udekorowana w Polsce na styl wschodni sala „Mauretańska” oraz kaplica.