Muhammad Ahmad ibn Abd Allah przyszedł na świat w 1844 roku. Od dzieciństwa interesował się religią. Wstąpił do ruchu muzułmańskich mistyków zwanych Sammanijach. Podróżował po Sudanie i wygłaszał mądrości Allaha. W 1881 roku wyznał ludności Sudanu, że kontaktował się z nim sam Bóg i poprosił go o… uratowanie islamu i zniszczenie Egiptu. 29 czerwca, Muhammad Ahmad ibn Abd Allah ogłosił się najbliższym sługą Boga, który został przez stwórcę wysłany. Tytuł ten określa się właśnie Mahdim. W języku arabskim Mahdi oznacza człowieka prowadzonego przez Boga i mesjasza.
Mahdi ruszył na Egipt i zwyciężył aż trzy armie swojego wroga. Zdobył miasta El Obeid i Bara. W 1885 roku Mahdi zwyciężył Chartum i się tam osiedlił. Po objęciu władzy powierzył czterem zaufanym ludziom, tzw. kalifom, wszelakie sprawy administracyjne. Kalifowie pogrążyli nowy porządek w chaosie, Sudan zaczął borykać się z epidemią tyfusu i wielkim głodem.
Jesteśmy na Google News. Dołącz do nas i śledź Portal i.pl codziennie. Obserwuji.pl!
Jak Mahdi zakończył swoje życie? Co się stało z jego grobem?
Tyfus dopadł także Mahdiego, który zmarł 22 czerwca 1885 roku. Został pochowany przez swojego następcę Abdullahiego w Omdumanie, czyli po drugiej stronie Chartumu. Trzy lata po śmierci Mahdiego, Egipcjanie i Brytyjczycy zburzyli jego grób, a ciało wyciągnięto z mogiły i zbezczeszczono. Mimo upływu tylu lat, potomkowie Mahdiego sprawowali ważne urzędy. Zmarły w 2020 roku Sadik al-Mahdi był dwa razy premierem Sudanu.
Mahdi był głównym antagonistą powieści „W pustyni i w puszczy” Henryka Sienkiewicza. W książce bohater chciał zmusić Stasia Tarkowskiego i Nel Rawlison do zmiany wiary i przejścia na islam. W powieści nie udaje mu się jednak tego dokonać.
