Chwarszczany są jednym z miejsc chętnie odwiedzanych przez współczesnych rycerzy...

Jeden z najbardziej tajemniczych zakonów średniowiecza. Powstał w 1119 r. w Jerozolimie, założony przez Hugona de Payensa i jego kilku towarzyszy broni. Miał za zadanie ochraniać szlaki pielgrzymkowe i bronić miejsc związanych z Chrystusem. Zakon przyjął nazwę Ubogich Rycerzy Świątyni. Ślubowali czystość, ubóstwo i posłuszeństwo, nosili białe płaszcze. Na ziemiach polskich pojawili się w 1229 r. Wtedy Henryk Brodaty nadał im ziemie w okolicach Oławy. Z czasem zakon stał się jednym z największych posiadaczy ziemskich w średniowieczu. Dzięki działalności gospodarczej i dobrym operacjom finansowym doszedł do znacznych bogactw. Po jakimś czasie templariuszy posądzono o rozpustę, pychę i herezję. Wykorzystał to król Francji Filip Piękny i w 1307 r. aresztował templariuszy, chcąc przede wszystkim zgarnąć ich skarb. We Francji zakonników sądzono i skazano na śmierć. Na stosie spłonął mistrz Jakub de Molay. W 1312 r. papież skasował zakon ubogich rycerzy, a jego dobra w większości przejęli joannici.

Po rozwiązaniu zakonu templariuszy, chwarszczańskie dobra na wiele lat trafiły w posiadanie joannitów