Miklós Horthy: Urodził się 1868 r. w majątku Kenderes. Był adiutantem cesarza Franciszka Józefa, w czasie I wojny światowej dowódcą floty Austro-Węgier. W 1920 r., z tytułem regenta, przejął pełnię władzy na Węgrzech. Ironicznie nazywano go „admirałem bez floty w kraju bez morza”. Jesienią 1944 r., gdy porażka III Rzeszy była pewna, chciał paktować z aliantami. Wówczas Niemcy odsunęli go od władzy. Internowano go w Bawarii. Po wojnie osiadł w Portugalii. Zmarł w Estoril w 1957 r.

Kálmán Hubay: Urodzony w 1902 r. w Jászapáti. Z wykształcenia był prawnikiem. Od 1919 r. pracował jako dziennikarz. W 1933 r. prawicowy premier Gyula Gömbös zatrudnił go w rządowych gazetach. Po śmierci swojego protektora Hubay związał się ze strzałokrzyżowcami. Wiosną 1939 r. poprowadził Partię Strzałokrzyżowców do świetnego wyniku w wyborach parlamentarnych (zajęli drugie miejsce z 29 mandatami). W czasie II wojny pokłócił się z Szalasim i odszedł z partii. W 1946 r. został stracony przez komunistów