XVII-wieczny zamek w miejscowości Alkoven (obok Linzu) w Górnej Austrii. W czasie II wojny światowej, utworzono tam jeden z ośrodków eutanazji w III Rzeszy, zwany "Schloss Hartheim" (Zamek Hartheim). [2]
Philipp Bouhler (ur. 11 września 1899 w Monachium – zm. 19 maja 1945 na terenie obozu KL Dachau) – urzędnik rządu III Rzeszy, SS-Obergruppenführer, szef kancelarii Adolfa Hitlera, a także czołowa postać programu "eutanazji" osób upośledzonych w nazistowskich Niemczech, nazwanej "Aktion T4". Wiedza zdobyta w czasie trwania Akcji T4 została wykorzystana w podczas Akcji Reinhardt przeprowadzonej w ramach tzw. Endlösung (ostatecznego rozwiązania kwestii żydowskiej). Bouhler wraz z żoną popełnili samobójstwo 19 maja 1945 zaraz po aresztowaniu przez oddziały amerykańskie i przewiezieniu do KL Dachau, który był używany jako więzienie dla nazistów po wyzwoleniu go przez Amerykanów pod koniec II wojny światowej. [1]
Viktor Brack (ur. 9 listopada 1904, zm. 2 czerwca 1948) - zbrodniarz hitlerowski, zastępca szefa Kancelarii Hitlera, odpowiedzialny za przeprowadzenie akcji T4 oraz za plany masowej eksterminacji i sterylizacji europejskich Żydów. Był nazistowskim specjalistą od masowych morderstw. Brack stanął po wojnie przed Amerykańskim Trybunałem Wojskowym w tzw. procesie lekarzy (pierwszy z 12 procesów norymberskich). Wobec niepodważalnych dowodów zbrodni (dowodami były liczne dokumenty i listy oraz zeznania świadków) Viktor Brack za: przeprowadzenie akcji T4 i 14f13, za udział w eksterminacji europejskich Żydów, za dokonanie zbrodniczych eksperymentów na więźniach obozów koncentracyjnych związanych ze sterylizacją oraz za przynależność do SS jako organizacji przestępczej skazany został na karę śmierci przez powieszenie. Wyrok wykonano 2 czerwca 1948 na dziedzińcu więzienia w Landsbergu.
