Sam pomysł urządzenia, dzięki któremu ludzie mogliby się ze sobą komunikować na odległość pochodzi z XVII wieku. Prymitywne urządzenia złożone z dwóch metalowych naczyń i kawałka druta nie spełniały jednak oczekiwań.
Alexander Bell z zawodu był nauczycielem muzyki i logopedą. Kiedy wyjechał do Kanady zaproponowano by objęcie pozycji profesora fizjologii dźwięku na Uniwersytecie w Bostonie. Tam, wpadł na pomysł, by skonstruować elektryczny wzmacniacz dźwięku dla niedosłyszących. Jego badania sfinansował teść, któremu spodobał się pomysł Bella. W ramach badań opatentował głośnik i mikrofon. Jednak przedmioty były zbyt duże, by niedosłyszący mógł je nosić przy sobie. Kiedy Bell połączył urządzenia ze sobą, stworzył przedmiot, który całkiem dobrze radził sobie z przekazywaniem dźwięku na odległość. Nazwał je telefonem. Jego projekt stworzył razem z Elishą Gray.
Bell z teściem otwierają interes
Model działania telefonu jest podobny do telegrafu. Elektromagnes przekształca drgania metalowej membrany mikrofonu, które powstają pod wpływem fal dźwiękowych. Drugi elektromagnes natomiast odbiera i przekształca w fale dźwiękowe drgania membrany. Tym samym uzyskujemy łączność dźwiękową na linii telefonicznej.
Alexander Bell razem ze swoim teściem zdecydowali się założyć Bell Telephone Company. Głównym celem przedsiębiorstwa było promowanie nowego wynalazku. Okazało się to całkiem proste, bo urządzenie szybko stało się popularne. Szczególnie spodobało się Filadelfijskiemu Towarzystwu Naukowemu, od którego Bell dostał 50 000 dolarów nagrody za swój pomysł. Pieniądze przeznaczył na masową produkcję wynalazku. Przedsiębiorstwo Bella (później AT&T) stało się największą firmą telekomunikacyjną na świecie.
Od prototypu do smarfona
Początkowo telefon był znany jako urządzenie z trzema przyciskami. Oznaczały one kolejno jedności, dziesiątki i setki. Telefon z tarczą pojawił się dopiero w 1896 roku, a z klawiaturą siedem lat później.
Dziś, każdemu telefon kojarzy się przede wszystkim z komórką. Ta, z kolei powstała dzięki wynalezieniu układów scalonych, dzięki którym łączność radiotelefoniczna stała się ogólnodostępna. Komórki działają na zasadzie centrali, która wysyła sygnały do podstacji, ponieważ to ona obsługuję posiadaczy konkretnych telefonów. Po opracowaniu systemu GSM (Globalny System Mobilnej Komunikacji) telefonia komórkowa stała się najbardziej dynamicznie rozwijającym się działem gospodarki światowej. Dziś już nikt nie wyobraża sobie życia bez telefonu z dostępem do internetu, dotykowym wyświetlaczem i aparatem fotograficznym.
Oprac. na podstawie artykułu z Wikipedii, autorstwa, udost. na licencji CC-BY-SA 3.0
[1] Zdjęcie udostępnione jest na licencji:
Creative Commons
Uznanie autorstwa - Na tych samych warunkach. 3.0. Niemcy
