Średniowieczne mury miejskie z XIV wieku odkryto pod jezdnią ul. Pańskiej w Gdańsku

- Struktura tego muru nie jest wcale taka prosta, ponieważ składa się z trzech elementów - wyjaśnia archeolog Maciej Szyszka, kierujący pracami. - Został on wykonany w wątku wedyjskim, odsłoniliśmy lico zewnętrzne i wewnętrzne, to znaczy od strony północnej, czyli fosy, i od strony południowej, a więc miasta. Mur zbudowano w XIV wieku. Prawdopodobnie jest on starszy niż Baszta Jacek, czyli najprawdopodobniej najpierw powstała kurtyna murów, a następnie została w nią wstawiona Baszta Jacek. Chyba, że te dwa elementy powstawały równocześnie, ale aby się przekonać, jak było naprawdę, trzeba by rozebrać 1,5 metra chodnika, a na to nie ma zgody.

- My tylko rewitalizujemy ulicę Pańską - wzdycha archeolog - więc chodnika nie możemy ruszać.

Cóż, ta zagadka czeka jeszcze na wyjaśnienie.

Baszta Jacek to wieża ceglana o grubości ścian 2,5 metra u podstawy do 1.2 metra w wyższych partiach. Ma osiem kondygnacji. Posiadała stanowiska strzelnicze. Wysokość wieży wynosi 22 m. Dawniej znajdowała się w północno-zachodnim narożniku murów obronnych miasta.

Przed laty wyobraźnię gdańszczan rozpalały opowieści o podziemnym przejściu z baszty do kościoła św. Katarzyny i dalej.

- Na żadne tajne przejścia nie natrafiliśmy - zapewnia archeolog. - Wydaje mi się, że jest to niemożliwe ze względów technicznych, ponieważ pomiędzy północną kurtyną murów Głównego Miasta a Starym Miastem znajdowała się fosa. Obecnie w przebiegu fosy znajduje się Podwale Grodzkie. Zresztą Główne Miasto i Stare Miasto w średniowieczu i okresie nowożytnym były dwoma oddzielnymi organizmami miejskimi. O czym świadczy istnienie Ratusza Głównego Miasta i Ratusza Staromiejskiego.

Podczas prac odkryto też część murów związanych z klasztorem, m.in. fragmenty posadzki ceglanej kładzionej na jodełkę z filarem i fragment murów (o szerokości metr dwadzieścia pięć) wyłonił się też fragment domu beginek. Beginki to laickie stowarzyszenia religijne kobiet powstałe na początku XII wieku na zachodzie Europy. Gdańskie beginki pomagały dominikanom w prowadzeniu klasztoru ich dom stał przed furtą klasztorną.