Tajemnicze korytarze, zjawy i duchy... Jakie legendy kryją mury zamku w Chudowie? ZDJĘCIA

W Chudowie, położonym w gminie Gierałtowice w powiecie gliwickim, turyści mogą odkryć fascynujący zamek, który stopniowo przywracany jest do dawnej świetności. To nie tylko miejsce historyczne, ale także centrum kulturalne, organizujące różnorodne wydarzenia plenerowe. Odbudowana wieża zamkowa kryje w sobie muzeum, w którym prezentowane są znalezione podczas prac archeologicznych eksponaty, rzucające światło na historię regionu. Obok zamku powstała rekonstrukcja dawnej karczmy, znanego miejsca spotkań pod nazwą "Oberża pod Świętym Jerzym", nawiązująca do dawnych tradycji i atmosfery.

Historia zamku w Chudowie sięga XVI wieku, kiedy to Jan Gierałtowski postawił pierwsze budynki. Zamek, wzniesiony z kamienia i cegły, charakteryzował się renesansowymi elementami architektonicznymi, takimi jak krużganki i dziedziniec. W XVIII wieku, będąc w posiadaniu rodziny Foglarów, zamek przeszedł rozbudowę, stając się jedną z najokazalszych rezydencji na Śląsku. Jednak z biegiem czasu, w kolejnych wiekach, zamek tracił na znaczeniu, aż w końcu popadł w ruinę po pożarze w 1847 roku.

Fundacja "Zamek Chudów", powołana w 1995 roku, podjęła się zadania odbudowy i rekonstrukcji tego historycznego obiektu. Dzięki ich staraniom, zamek powoli odzyskuje dawny blask i staje się ważnym punktem na kulturalnej mapie regionu. Dla miłośników historii i architektury, odwiedzenie tego miejsca to prawdziwa podróż w czasie, pozwalająca na poznanie bogatej przeszłości i tajemniczych zakamarków zamku w Chudowie.

W zamierzchłych czasach, gdy lasy i puszcze pokrywały te ziemie, w zamku Chudów panował dzielny rycerz, który zakochał się w przepięknej mniszce. Mimo przeciwności losu, dziewczyna porzuciła klasztor, aby być z ukochanym. Ich małżeństwo było pełne miłości, ale krótkie, gdyż młoda żona nagle zachorowała i zmarła.

Niezłomny rycerz pochował ją na odległym cmentarzu, jednak jej duch powracał do zamku każdej nocy, pokonując ciemny las. W końcu pan zamku zbudował podziemny korytarz łączący zamek z grobem żony, by ułatwić jej podróże. Tajemny korytarz do dziś czeka na odkrycie.

Inna opowieść krąży o duchu Julianny Urszuli von Kotuliński, która żyła w zamku w drugiej połowie XVII wieku. Młoda dziewczyna zakochała się w swym ogrodniku, jednak ojciec chciał wydać ją za bogatego hrabiego. Gdy odkrył prawdziwą miłość córki, skazał jej ukochanego na tortury, w wyniku których zmarł. Zrozpaczona dziewczyna została zamurowana żywcem w zamkowej wieży, gdzie również umarła. Do dziś mówi się, że słychać głos i płacz nieszczęśliwej Julianny Urszuli, której duch na wieczność został uwięziony w murach zamku.