Ustroń w dwudziestoleciu międzywojennym. Jak popularny ośrodek wypoczynkowy wyglądał sto lat temu? Zobacz ZDJĘCIA w kolorze

Ustroń jest dziś jednym z najpopularniejszych ośrodków turystyczno-wypoczynkowych w Beskidzie Śląskim. Nie zawsze tak było – w pewnym momencie miejscowość rozwijała się, jako… ośrodek przemysłowy. Spis przeprowadzony w 1826 roku wśród zakładów w Ustroniu wymienia między innymi browar, cztery młyny, tartak, cegielnię, piec wapienny oraz papiernię w Polanie.

Pewnym paradoksem jest fakt, że właśnie ten przemysł pozwolił Ustroniowi stać się miejscowością uzdrowiskową. Wszystko za sprawą odkrycia leczniczych właściwości wody ogrzewanej żużlem wielkopiecowym bogatym w związki siarki. Z czasem hutnictwo w Ustroniu zaczęło upadać, ostatni wielki piec wygaszono w 1897 r.

W XX wieku, również w trakcie dwudziestolecia międzywojennego, Ustroń rozwijał się wyłącznie, jako miejscowość uzdrowiskowa i sanatoryjna. W 1933 oddano do użytku basen kąpielowy, który funkcjonował przez ponad 70 lat.

Pochodzenie nazwy miejscowości nie jest do końca jednoznaczne. Najbardziej oczywiste skojarzenie przywodzi na myśl miejsce zaciszne, ustronne, położone „na stronie”. Jednak z Ustroniem związana jest interesująca, acz drastyczna legenda. Właśnie w tym miejscu, na brzegu Wisły, oddział tatarski miał spalić kilkuset polskich jeńców w 1241 r. To wydarzenie miało dać początek nazwie „ustrina” lub „ustrinum” oznaczającej pogorzelisko z ludzkich ciał.

Oczywiście na przestrzeni wieków nazwa miejscowości ewoluowała. Forma używana do dziś przyjęła się i rozpowszechniła w drugiej połowie XIX wieku.