14 czerwca 1777 r. Drugi Kongres Kontynentalny przyjął rezolucję o fladze, która głosiła: Postanawia się, że na fladze Stanów Zjednoczonych będzie trzynaście pasów, na przemian czerwonych i białych, a unię symbolizować będzie trzynaście gwiazd, białych na niebieskim polu, reprezentujących nową konstelację. Opisując nową flagę, Kongres napisał: Biel oznacza Czystość i Niewinność; czerwień - Niezłomność i Męstwo; błękit - Czujność, Wytrwałość i Sprawiedliwość. Dla upamiętnienia postanowień Kongresu, 14 czerwca obchodzone jest "Święto Flagi". Rezolucja o fladze nie określała ułożenia gwiazd. Pierwotnie używano wielu wariantów, jak np. aranżacja ich na linii okręgu, lecz stopniowo skłoniono się ku układowi poziomych rzędów. Wraz z przyłączaniem do Unii kolejnych stanów, dokładano do flagi kolejne gwiazdy i pasy, aż do momentu gdy spowodowało to bałagan. W końcu ustalono, że każdy stan będzie symbolizować osobna gwiazda, jednak liczba pasków będzie wynosić 13, dla upamiętnienia liczby pierwotnych kolonii. Flaga z 15 pasami i 15 gwiazdami zainspirowała Francisa Scotta Keya do napisania pieśni The Star-Spangled Banner, będącej obecnie narodowym hymnem USA.
Pochodzenie projektu flagi USA nie jest znane. Popularna opowieść głosi, że niejaka Betsy Ross uszyła pierwszą flagę na podstawie szkicu George'a Washingtona, który osobiście zlecił jej tę pracę. Brytyjski historyk, sir Charles Fawcett, sugerował, że projekt flagi mógł być inspirowany flagą i banderą Brytyjskiej Kompanii Wschodnioindyjskiej. Inna popularna teoria mówi, że flagę zaprojektował Francis Hopkinson. Podobno pierwotnie chciał zaaranżować gwiazdy w czterech rzędach - jeden pionowy, drugi poziomy i dwa ukośne. Według tego samego przekazu, układ ten został odrzucony ze względu na podobieństwo do flagi brytyjskiej.
Oprac. na podstawie Wikipedii
