Chrystus zastąpił Bismarcka i zaczął wzbudzać emocje. Krytyki nie brakowało

Budowa pomnika Wdzięczności od samego początku napotykała zasadnicze trudności. Historia kołem się toczy: nie opuszczają one go i dziś.

Pomysł postawienia wielkiego pomnika Wdzięczności zapadł w czasie I Zjazdu Katolickiego w Poznaniu, odbywającego się pod protektoratem ks. kardynała prymasa Polski Edmunda Dalbora w dniach 26-28 października 1920 roku. Ostatniego dnia zjazdu delegaci zgromadzeni w auli uniwersyteckiej w obecności nuncjusza Stolicy Apostolskiej, a późniejszego papieża Piusa XI, podjęli decyzję o postawieniu przed zamkiem cesarskim pomnika wotywnego dla Serca Jezusowego. Nie można jednak było od razu rozpocząć prac nad nim, bo kraj stanął w obliczu wojny z Rosją Radziecką, a następnie - kryzysu gospodarczego. Zresztą władze miejskie miały inne plany co do zagospodarowania tego reprezentacyjnego placu.