Mięśniolot Gossamer Albatross został zaprojektowany i zbudowany przez zespół kierowany przez konstruktora lotniczego Paula MacCready'ego. Była to kontynuacja pierwszego tego typu pojazdu Gossamer Condora - konstrukcji, która wykonała w powietrzu pętle o kształcie ósemki na określonej trasie w sierpniu 1977 roku.
MacCready uparł się, żeby stworzyć jeszcze lepszy mięśniolot w laboratoriach lotniczych w Pasadenie. Powód? Chciał zdobyć nagrodę Henry'ego Kremera, czyli 50 tys. funtów dla konstrukcji cięższej od powietrza maszyny latającej napędzanej siłą mięśni.
Podobny do samolotu, ale...
Gossamer Albatross podczas lotu
(fot. Wikimedia Commons/NASA/[1])
Konstrukcja Albatrossa przypomina samolot braci Wright. Mięśniolot był zbudowany z folii mylarowej, rozpiętej na szkielecie z laminatu wzmocnionym włóknem węglowym. Zastosowano w nim żebrowanie z polistyrenu, a całość wzmocniono cięgnami z kevlaru. Miało to zapewnić sztywność skrzydeł. Mięśniolot ważył 32 kg i potrzebował 0,25 konia mechanicznego mocy, aby mógł spokojnie lecieć. Pilot podczas lotu zajmował pozycję pionową, siedząc na siodełku rowerowym. Kabina była wyposażona w radiotelefon, wysokościomierz i prędkościomierz oraz zapas 2 l wody.
Długość kabiny wynosiła 1,67 m. Napęd pedałowy był przekazywany przez plastikowy łańcuch do śmigła pchającego. Konstrukcja mogła lecieć na wysokości do 50 m.
Ze wsi Manston na plażę Cap Gris Nez
W czerwcu 1979 roku podjęto próbę pokonania kanału La Manche na Albatrossie. Mięśniolot był pilotowany przez kolarza Bryana Allena. Został on wyposażony w dwupłatowe śmigło. Dzięki temu był w stanie przebyć trasę 36 km w czasie 2 godzin i 49 minut. Wysokość lotu zmieniała się, początkowo wynosiła 7,5 m, później 5 m, a na samym końcu 3,5 m. Była ona zależna od sił kolarza, który podczas podróży miał kilka momentów kryzysowych wywołanych skurczem mięśni. Lot rozpoczął się o godz. 5.51 z lotniska koło wsi Manston. Po przeleceniu 800 m nad lądem, mięśniolot znalazł się nad kanałem La Manche. Podczas lotu konstrukcja nie wykazała żadnych problemów. Lądowanie odbyło się na plaży Cap Gris Nez koło miejscowości Le Crotoy.
12 czerwca 1979 roku za ten lot projektanci mięśniolotu dostali Nagrodę Kremera. Została ona ustanowiona przez brytyjskiego przemysłowca Henry'ego Kremera za osiągnięcia w lotach na mięśniolotach. Precyzowała, że konstrukcja nie może mieć komór wypełnionych gazami lżejszymi od powietrza, do napędu może zostać wykorzystana energia ludzkich mięśni, liczba członków załogi może być dowolna, a pojazd musi sam wystartować.
Mięśniolot zaprojektowany przez Paula MacCready'ego można oglądać na wystawie w Smithsonian Institution.
Oprac. na podstawie artykułu z Wikipedii, autorstwa, udost. na licencji CC-BY-SA 3.0
[1] Zdjęcie udostępnione jest na licencji:
Creative Commons
Uznanie autorstwa - Na tych samych warunkach. 2.0.
