Wielka panika na Wall Street

Nowojorska giełda to druga, co do wielkości obrotów giełda świata. Została założona w 1817 roku jako New York Stock & Exchange Board. Na giełdzie notowanych jest 1867 spółek m.in. General Electric Co., General Motors Corp., Hewlett Packard Co. czy International Business Machines Corporation. Jej przeciętny obrót to około 1,46 mld walorów o wartości 46,1 mld USD.

Rzeźba "Charging Bull" autorstwa Arturo Di Modica
(fot. Wikimedia Commons/Ingfbruno/[2])

22 sierpnia 1857 roku na giełdzie odnotowano krach. Jego skutkiem było bankructwo około 5 tysięcy przedsiębiorstw, zwiększone bezrobocie i protesty.

Jednym z powodów kryzysu był boom gospodarczy z lat 1852-1857, który opierał się o ekspansję kredytową. Wzrost zysków, płac nominalnych i towarzyszący mu wzrost cen akcji powodował panikę. 22 sierpnia wiele banków zawiesiło swoją działalność. Odnotowano także wzrost papierów wartościowych kompani górniczych i spółek kolejowych.

Pierwsze oznaki końca boomu pojawiły się ze spadkiem sprzedaży w górnictwie i kolejnictwie oraz wzrostem kosztów produkcji. Spowolnienie objęło przetwórstwo żelaza, przemysł stalowy i węglowy. Czynniki wywołały kryzys, który doprowadził do światowej recesji. Nowojorskie banki wznowiły działalność 12 grudnia.

Kryzys w USA był głęboki i powszechny. Był czwartym z kolei kryzysem ogólnej nadprodukcji, żaden poprzedni nie zaatakował tak głęboko produkcji angielskiej. Specjaliści w porównaniu z paniką z lat 1837-1843 oceniają go jednak jako stosunkowo krótki. Wiosną następnego roku gospodarka odżyła.

Oprac. na podstawie artykułu z Wikipedii, autorstwa, udost. na licencji CC-BY-SA 3.0

[1] Zdjęcie udostępnione jest na licencji:

Creative Commons
Uznanie autorstwa - Na tych samych warunkach. 2.0.

[2] Zdjęcie udostępnione jest na licencji:

Creative Commons
Uznanie autorstwa - Na tych samych warunkach. 3.0. Holandia