Wisła w dwudziestoleciu międzywojennym – jak ośrodek turystyczny w Beskidzie Śląskim wyglądał sto lat temu? Zobacz ZDJĘCIA w kolorze!

Paweł Kurczonek
Opracowanie:
Wisła w dwudziestoleciu międzywojennym - zobacz pokolorowane zdjęcia sprzed 100 lat.
Wisła w dwudziestoleciu międzywojennym - zobacz pokolorowane zdjęcia sprzed 100 lat. fotopolska.eu (zdjęcia kolorowane)
Wisła to bez wątpienia jeden z najważniejszych ośrodków wypoczynkowych, turystycznych i sportowych w Beskidzie Śląskim. Swoją atrakcyjność i popularność zawdzięcza przede wszystkim położeniu. Miasto leży w głębi Beskidu, a jednocześnie w pobliżu górnośląskiej aglomeracji. Z tego powodu na wypoczynek do Wisły jeździliśmy od bardzo dawna. Jak miasto wyglądało w dwudziestoleciu międzywojennym? Można to zobaczyć na pokolorowanych zdjęciach.

Historia Wisły zaczyna się na przełomie XVI i XVII w.

Pierwsi osadnicy przybyli na tereny dzisiejszej Wisły na przełomie XVI i XVII wieku. Byli to drwale dostarczający drewna opałowego i gontów na potrzeby zamku w Cieszynie tamtejszym książętom. W tym samym czasie, niezależnie od drwali, w ten rejon Beskidu Śląskiego przybyli Wołosi nazywani tutaj Wałachami. Przybysze z Półwyspu Bałkańskiego przynieśli ze sobą kulturę pasterską i szałaśnictwo. Szybko stały się one podstawą życia miejscowej ludności.

Zobacz pokolorowane ZDJĘCIA z Wisły w dwudziestoleciu międzywojennym

Wisła, w pierwszych latach istnienia, była wsią feudalna związaną z Cieszynem. Pierwszy dokument, w którym osada została wspomniana datowany jest na 1615 r. Z kolei początki wypraw turystycznych do Wisły sięgają XIX wieku. Rozkwit turystyki miejscowość zawdzięcza Bogumiłowi Hoffowi. Pochodzący z Radomia etnograf-amator, malarz i krajoznawca odwiedził Wisłę w 1882 roku. Zachwycony urokiem osady zaczął propagować jej walory w prasie i wśród przyjaciół.

W Wiśle bawili między innymi Bolesław Prus, Władysław Reymont i Maria Konopnicka. Co prawda pisarka wypowiadała się krytycznie o warunkach panujących w wynajętym pokoju, ale jej opinia nie zraziła innych i nie przeszkodziła w dalszym rozwoju Wisły. Dzięki zabiegom Bogdana Hoffa (syna Bogumiła) oraz za namową dra Juliana Ochrowicza, który wybudował w Wiśle kilka pensjonatów, w 1911 r. uruchomiono w centrum wsi nowoczesny zakład kąpielowy. To sprawiło, że Rząd Krajowy w Opawie oficjalnie uznał wieś za letnisko. Od tego momentu rozwój Wisły nabrał jeszcze większego rozpędu. Wkrótce do użytku oddano wodociąg grawitacyjny i kanalizację. Przeprowadzone wówczas badania wykazały niezwykłą czystość miejscowego powietrza i wody. W czasach, w których popularną „wiślanką”, czyli drogą krajową nr 81, do miejscowości nieustannie ciągną sznury samochodów, o takich wynikach badań możemy jedynie pomarzyć.

Wisła w dwudziestoleciu międzywojennym

W okresie międzywojennym Wisła prężnie się rozwijała nabierając cech uzdrowiska. W tym okresie powstały budynki Urzędu Gminy z pocztą, Dom Zdrojowy z salą kinową oraz nowa szkoła – wszystkie te obiekty istnieją do dziś. W tym samym czasie zbudowano basen kąpielowy oraz skocznię narciarską w Głębcach, a także blisko 100 nowych willi.

W 1927 r. otwarta została nowa droga biegnąca z Cieszyna do Wisły. Jan Molin, pionier komunikacji zbiorowej na Śląsku Cieszyńskim, uruchomił przewozy autobusowe z Wisły do Cieszyna i Katowic. Dwa lata później centrum Wisły połączono z innymi częściami kraju linią kolejową. Również w dwudziestoleciu międzywojennym władze wojewódzkie przekazały prezydentowi RP rezydencję na Zadnim Groniu (tzw. Zameczek Prezydencki). Obiekt wybudowany ze składek społeczeństwa śląskiego przekazano w 1931 r.

Jak wtedy wyglądała osada? Zapraszamy do galerii.

Zobacz także

emisja bez ograniczeń wiekowych
Wideo

Turystyka

Polecane oferty

Materiały promocyjne partnera
Wróć na naszahistoria.pl Nasza Historia