W czerwcu 1982 roku aresztowano zespół, który nadawał sygnał Radia „Solidarność”. 5 lipca Służba Bezpieczeństwa wkroczyła do domu Zofii i Zbigniewa Romaszewskich. Mężczyzna uciekł, a Zofia Romaszewska została aresztowana. Zbigniewa Romaszewskiego aresztowano dopiero w sierpniu.
Zatrzymanie bohaterów „Solidarności” wywołało euforię wśród władz komunistycznych. Jerzy Urban uznał aresztowanie Romaszewskich za wielki sukces. Nie udało się jednak aresztować dziennikarza Janusza Klekowskiego. Pierwsza rozprawa odbyła się 24 stycznia 1983 roku przed Sądem Warszawskiego Okręgu Wojskowego. Na ławie zasiadło dziewięć osób. Zarzuty, jakimi oskarżeni byli obciążeni to:
- Działania w nielegalnych strukturach związku zawodowego.
- Propagowanie „nieprawdziwych informacji o sytuacji w kraju”
Romaszewski: Nie mógłbym spojrzeć w oczy ludziom, gdybym zrezygnował z działalności”
Prokuratorem rozprawy został Olgierd Isbrandt, którego wyznaczyła władza. Adwokatami opozycji zostali Władysław Siła-Nowicki, Jan Olszewski i Jacek Taylor. Sąd nie chciał, aby Romaszewscy zeznawali w spokoju, gdyż obawiano się, że małżeństwo wykorzysta proces do własnych celów.
- Przepisy stanu wojennego godziły w te wolności ludzkie, które uważałem za podstawowe prawa, naruszały wolność osobistą obywateli. Moje osobiste pobudki – to były te poglądy niezbywalności pewnych praw ludzkich. Nie mógłbym spojrzeć w oczy ludziom, gdybym zrezygnował z działalności – powiedział Romaszewski.
Proces zakończył się 17 lutego 1983 roku. Zbigniew Romaszewski został skazany na cztery i pół roku, a jego żona Zofia na trzy lata pozbawienia wolności. Pozostali oskarżeni zostali skazani na kary od 7 miesięcy do 2,5 roku więzienia. Zbigniew Romaszewski zmarł 13 lutego 2014 w Warszawie. Pozostawił żonę oraz córkę Agnieszkę Romaszewską-Guzy.
lena
Źródło:
