Pierwsza wzmianka o Katowicach (wsi) pojawia się XVI w. Historię miasta wyznaczają jednak losy kilku znacznie starszych osad rolniczych oraz kuźnic żelaza, które mają rodowód średnio-wieczny. Najstarszymi katowickimi dzielnicami są m.in. Dąb (w XIII w. własność klasztoru w Miechowie), Załęże, Bogucice (w XIV w. własność księcia opawsko-raciborskiego Mikołaja).
Jak podkreśla autor „Historii Śląska do 1763 r." - Wacław Korta mimo że od XVI do XIX wieku region znajdował się pod niemiecką zwierzchnością feudalną - najpierw rodu Hohenzollernów, potem Donnersmarcków - na Górnym Śląsku jeszcze w pierwszej połowie XIV w. przeważały nazwy polskie. Same Katowice często zmieniały właścicieli. Ważny był 1838 rok, kiedy to Franz von Winckler kupił dobra rycerskie Katowice od Lehmanna, a w 1841 r. przeniósł do Katowic zarząd swoich dóbr. Rozwijała się kolej.