Jerzy Kuczka działał w podziemiu antykomunistycznym
Jerzy Kuczka urodził się 24 lipca 1929 r. w Katowicach. Był synem Ludwika i Marty, harcerzem, wychowanym w duchu patriotycznym. W czasie okupacji jego siostry Hildegarda ps. „Janina” i Ewa ps. „Krysia” działały w Okręgu Śląskim Armii Krajowej. Jerzy w 1946 r. wstąpił do Harcerstwa Konspiracyjnego Polski, a później do Polskich Sił Demokratycznych i Polskiej Tajnej Armii Demokratyczno-Wyzwoleńczej. Był dwukrotnie zatrzymywany w związku z działalnością w podziemiu, która polegała m.in. na redagowaniu i kolportowaniu ulotek antykomunistycznych. W planach organizacji było również likwidowanie pomników ku czci Armii Czerwonej.
Zmarł w więzieniu, nie otrzymując pomocy medycznej
W 1946 r. został skazany na rok więzienia za przechowywanie broni palnej, ale zwolniono go ze względu na młody wiek. Po kolejnym zatrzymaniu 18 września 1948 r., Wojskowy Sąd Rejonowy w Katowicach skazał go na 3 lata więzienia. Chory Jerzy Kuczka nie otrzymał na czas odpowiedniej opieki medycznej. Zmarł w więzieniu w Katowicach 10 lipca 1949 r. przy ul. Mikołowskiej, nie mając jeszcze skończonych 20 lat.
W wyniku przeprowadzonych prac odnaleziono szczątki osoby, której cechy antropologiczne mogą wskazywać, iż należą do poszukiwanego. Zostaną one poddane analizie antropologicznej oraz badaniom genetycznym, aby ostatecznie potwierdzić tożsamość.