Artykuł opisujący szczegóły badania został opublikowany w najnowszym numerze Nature. Włoscy naukowcy przebadali szczątki dwóch osób z Casa del Fabbro. Udało im się określić ich profile genetyczne na podstawie materiału z dobrze zachowanych kości. Zbadane osoby wykazują silne powinowactwo z otaczającą ich populacją środkowowłoską z czasów Cesarstwa Rzymskiego. Analiza paleopatologiczna wykazała obecność gruźlicy kręgosłupa u jednego z badanych.
Panowie z kurortu
Stanowisko archeologiczne w Pompejach jest jednym z 54 obiektów światowego dziedzictwa UNESCO we Włoszech.
Rzymskie miasto portowe położone na południe od Neapolu zostało całkowicie zniszczone i pogrzebane przez popioły erupcji Wezuwiusza w 79 roku.
Według Pliniusza Młodszego wybuch Wezuwiusza nastąpił 24 sierpnia około godziny 13.00 i był widoczny z odległości ponad 40 km.
Pod popiołami zginęło ponad 2000 osób, była to najbardziej śmiercionośna erupcja w historii Europy. Zachowane w dobrym stanie budynki w Pompejach nasuwają wniosek, że Pompeje były prawdopodobnie wakacyjnym kurortem dla zamożnych Rzymian. Pełniły również ważną rolę jako miasto handlowe i biznesowe, z populacją liczącą do 20 000 mieszkańców.
To dopiero początek
Stanowisko archeologiczne w Pompejach jest jednym z 54 obiektów wpisanych na listę światowego dziedzictwa UNESCO we Włoszech.
Badanie włoskich naukowców potwierdziło możliwość pozyskania starożytnego DNA z ludzkich szczątków zachowanych pod popiołami Wezuwiusza. Są też krokiem milowym w planowanym zrekonstruowaniu historii genetycznej populacji z Pompejów.
