Zaczęło się od 200 zwierząt. Dziś to największe zoo w Polsce

Żyrafa na tle obecnego wejścia i Hali Stulecia
Żyrafa na tle obecnego wejścia i Hali Stulecia Wikimedia Commons/Guérin Nicolas [1]
10 lipca 1865 roku we Wrocławiu założono Ogród Zoologiczny.

Statkiem do zoo

W 1863 roku z inicjatywy doktora Juliusa Elwangera rozpoczęły się prace komitetu organizacyjnego ds. budowy zoo we Wrocławiu. Przez rok zbierano pieniądze potrzebne na rozpoczęcie prac. Projekt zoo sporządził Karl Lüdecke.

Miasto zezwoliło na budowę w odległej od centrum dzielnicy. Na terenie dzisiejszego ogrodu znajdowało się odludzie z kilkoma dębami i topolami. Z miasta można było dojechać do placówki omnibusem lub kursującym po Odrze statkiem. Budynki dla zwierząt wzniesiono u schyłku XIX wieku. Wybudowano istniejące do dziś ptaszarnie, słoniarnie, małpiarnie i tzw. Dom Przyrody.

Pierwszym dyrektorem ogrodu został Franz Schlegel. W zoo zamieszkało prawie 200 zwierząt. Były one darami od mieszkańców Wrocławia i okolic. Kilka lat później zoo rozbudowano, a zwierzyniec powiększył się do 800 okazów. Władze zoo organizowały także pokazy plemion żyjących z dala od cywilizacji, które przyjeżdżały do Polski, by zaprezentować swój folklor i tryb życia.

Kiedy Schlegel zmarł jego zastępcą na stanowisku kierownika został Herman Stechmann. Ogród został rozbudowany: przebudowano małpiarnię, wybiegi dla niedźwiedzi, ptaszarnie, słoniarnię i pawilon kotów drapieżnych. Kolejnym kierownikiem ogrodu był Friedrich Grabowsky. Wojna i kryzys zmusiły władze do wyprzedaży zbiorów i zamknięcia ogrodu. Po sześciu latach, dzięki pomocy finansowej miasta i aktywnej działalności towarzystwa akcyjnego otworzono go ponownie.

Trudne powojenne początki

Kiedy Martin Schlott przejął ogród, rozbudował wybiegi dla antylop, zebr i żyraf. Po włączeniu Wrocławia do Polski dyrektorem zoo został Karol Łukaszewicz. 18 lipca 1948 roku ogród został ponownie otwarty. Liczył wtedy tylko 60 gatunków zwierząt. Z inicjatywy Łukaszewicza powstał budynek akwarium. W 1956 roku powiększono obszar zoo z 13 do 30 ha. Zaczął się okres systematycznego i szybkiego rozwoju placówki.

Z kamerą wśród zwierząt

Ogród Zoologiczny we Wrocławiu - stare wejście
(fot. Wikimedia Commons/Julo [1])

W 1965 roku dyrektorem ogrodu został Antoni Gucwiński, który prowadził go razem z żoną, Hanną. Popularność placówki rosła głównie dzięki programowi "Z kamerą wśród zwierząt", transmitowanym w TVP. Małżeństwo zadbało o nową wolierę dla ptaków, pawilon dla małp i wybieg dla tygrysów.

W 2007 roku konkurs na dyrektora ogrodu wygrał Radosław Ratajszczak. Od tego czasu w zoo otwarto nowy wybieg dla niedźwiedzi, fokarium, wyspę lemurów, motylarnie i pogodynkę gibbonów. Powstał także Pawilon Madagaskaru i Sahary. Obecnie trwa budowa Afrykarium, poświęconemu kontynentowi afrykańskiemu oraz Odrarium, które prezentuje naturalną faunę i florę Odry.

Ogród zoologiczny we Wrocławiu został wpisany do prestiżowego Europejskiego Stowarzyszenia Ogrodów Zoologicznych, skupiającego też 10 innych polskich ogrodów w Poznaniu, Toruniu, Płocku, Warszawie, Opolu, Gdańsku, Łodzi, Krakowie, Zamościu i Chorzowie.

Dziś ogród zoologiczny ma 33 ha powierzchni. Daje schronienie 5 tys. zwierząt z 900 różnych gatunków. Znajdują się tu przedstawiciele gatunków nie występujących już w naturze lub te, którym grozi wyginięcie.

Oprac. na podstawie artykułu z Wikipedii, autorstwa, udost. na licencji CC-BY-SA 3.0

[1] Zdjęcie udostępnione jest na licencji:

Creative Commons
Uznanie autorstwa - Na tych samych warunkach. 3.0. Holandia

Wideo
Wróć na naszahistoria.pl Nasza Historia