W 1856 roku spółka akcyjna Vulkan nabyła obszar o nazwie Elisenruh, na którym została wzniesiona huta żelaza o tej samej nazwie. To wydarzenie stanowiło początek historii huty w dzielnicy Bobrek w Bytomiu. W 1870 roku spółka Vulkan zbankrutowała, a zakład przeszedł w ręce Otto i Emila Friedländerów. Nazwa została zmieniona na Moritzhütte AG, jednak i ta firma zbankrutowała w 1883 roku. Kolejnymi właścicielami bytomskiej huty żelaza stali się Oskar i Georg Caro. To właśnie oni przeprowadzili jej rozbudowę i dokonali zmiany nazwy na "Julia".
Zobaczcie archiwalne zdjęcia huty
Historia huty Julia
Na przełomie XIX i XX wieku Huta Bobrek rozwijała się dynamicznie. W tym okresie istniało tam siedem imponujących wielkich pieców oraz cztery koksownie. Rozpoczęto produkcję stali i uruchomiono walcownię-zgniatacz. Przed wybuchem II wojny światowej dodano ósmy piec martenowski.
Po zakończeniu wojny, 11 maja 1945 roku, huta została przejęta przez administrację polską. W kolejnych latach Huta Bobrek pełniła istotną rolę w gospodarce regionu. W latach dwudziestych XX wieku zatrudniała około 4700 osób, a w latach siedemdziesiątych, w okresie szczytowego rozwoju, liczba pracowników sięgnęła nawet 5000.
Niestety, z biegiem lat Huta Bobrek zaczęła borykać się z problemami finansowymi i straciła swoją rentowność. Brak modernizacji oraz ograniczone inwestycje w inne sektory gospodarki spowodowały, że huta została uznana za nierentowną. Dodatkowo, emisja zanieczyszczeń i destrukcyjny wpływ na środowisko naturalne przyczyniły się do narastających trudności.
Decydującą rolę w upadku huty odegrały również kwestie związane z ochroną środowiska. Inspektorat Ochrony Środowiska nałożył wysokie kary na hutę za przekroczenie norm emisji, co doprowadziło do ogłoszenia jej upadłości w 1994 roku. W ten sposób zakończono długą i istotną historię Huty Bobrek w Bytomiu.