ORP "Sęp" wypływa z Rotterdamu

16 kwietnia 1939, na redzie bazy Horton, podniesiono polską banderę na okręcie. 18 kwietnia, w towarzystwie ORP "Burza", okręt przybył do Gdyni, gdzie dokończono prace wyposażeniowe. 1 września 1939 wyszedł w morze w ramach planu "Worek".

2 września, na północ od przylądka Rozewie wykonał atak torpedowy na niemiecki niszczyciel "Friedrich Ihn", który jednak uniknął trafienia. Kontratak za pomocą bomb głębinowych doprowadził do uszkodzenia okrętu podwodnego.

Wieczorem 3 września ORP "Sęp" został zaatakowany przez U-Boota U-14, ale wystrzelona przez przeciwnika torpeda eksplodowała przedwcześnie, uszkadzając jedynie kadłub lekki Sępa i zbiornik z paliwem. 4 września, z uwagi na poważne uszkodzenia i wyczerpanie załogi, skierował się w kierunku wód terytorialnych Szwecji. 17 września internowany w Stavnas (Szwecja), a następnie rozbrojony.

ORP "Sęp" podczas budowy w holenderskiej stoczni. [2]
(fot. NAC, Sygnatura: 1-W-2036)

26 października 1945, wraz z innymi internowanymi okrętami ("Ryś" i "Żbik"), powrócił do macierzystego portu w Oksywiu, gdzie po remoncie służył jako okręt szkolny. Modernizowany w okresie IV-XII 1946 (wymiana działa kalibru 105 mm na radzieckie kalibru 100 mm typu B-24-P bez charakterystycznej osłony, dostosowanie wyrzutni do torped radzieckich) i w 1958 (demontaż działa kalibru 100 mm).

W 1951, w związku z aferą związaną z ORP "Żuraw", aresztowano 8 marynarzy z załogi "Sępa". Oficerowie prowadzący śledztwo: Eugeniusz Niedzielin i Mikołaj Kulik, poddali ich torturom. Oskarżono ich o spisek. Jeden z marynarzy został stracony, siedmiu otrzymało kary 15 lat więzienia. W 1956 zostali zrehabilitowani.

3 grudnia 1964 okręt został poważnie uszkodzony wskutek wybuchu w przedziale akumulatorowym. W wyniku pożaru zginęło 8 członków załogi. Po rocznej naprawie okręt wrócił do służby, ale nigdy nie wydano już rozkazu zanurzenia. 2 września 1969 został wycofany ze służby we flocie PRL (zdjęcie bandery 15 września). Złomowany w latach 1971-1972.

Oprac. na podstawie artykułu z Wikipedii,

, udost. na licencji CC-BY-SA 3.0

[1]

[2]