Wrocławskie ulice w czasach PRL-u. Tak wyglądaliśmy przed laty [UNIKATOWE ZDJĘCIA]

Inaczej wyglądało życie w latach 70., kiedy obywatelom zaczęto obiecywać "złote góry" - własne M-3, małego fiata (czasem nawet i dużego) i zagraniczne wyjazdy do tak zwanych demoludów. Wiemy wszyscy, jak skończył się ten "rozbuchany konsumpcjonizm". Najlepiej podsumowuje to dziecięca wyliczanka z lat 80.

"Nie ma masła, nie ma serka nie lubimy pana Gierka". Albo taki dowcip: "Co to jest kolejka? Socjalistyczne podejście do sklepu".

Część historyków podkreśla, że w PRL ludzie spotykali się, bawili, świętowali w domu. Życie codzienne Polaków po pracy nie było życiem ulicznym, polską specyfiką był dom i mieszkanie, miejsce, gdzie można było być naturalnym i spontanicznym. To zapewne prawda, ale prawdą jest też, że w dobrej restauracji trudno było o wolny stolik i niejeden portier "padł ofiarą rękoczynów", kiedy odprawiał z kwitkiem rozżalonych i podchmielonych gości. No ale knajp, knajpek, pubów, barów było mało, bardzo mało.

Często można usłyszeć, że polskie ulice były szare - bo ciężko było o modne i kolorowe stroje. Ale Polki na przekór ciężkim czasom chciały być modne. I to pragnienie, by wbrew trudnościom finansowym, polityce, propagandzie i pustym półkom, pozostać w nurcie obowiązujących na Zachodzie trendów, także widać było na ulicy. Wymagało to czasu, kreatywności i przedsiębiorczości. Aby być modną statystyczna Polka musiała „mieć znajomości” z ekspedientką ze sklepu odzieżowego, dobrą krawcową, czy nauczycielką kroju i szycia.

To zobaczmy teraz wrocławskie ulice w czasach PRL-u, przypomnijmy sobie, wyglądaliśmy w tych odległych już dzisiaj czasach.

ZOBACZ TAKŻE: