Zaklęci rycerze na szczycie Kruczej Skały. Jakie tajemnice skrywa zamek w Rabsztynie? Zobaczcie ZDJĘCIA

Historia zamku w Rabsztynie, choć otoczona tajemnicą co do daty powstania, pełna jest niezwykłych wydarzeń i ważnych postaci, które przyczyniły się do jego kształtu i losów. Pierwsze ślady warowni na wapiennej skale datowane są na drugą połowę XIII wieku, co czyni z niego jedną z najstarszych budowli tego typu w regionie. Stanowił on strategiczną strażnicę graniczną z Czechami oraz ważny punkt kontrolny na szlaku handlowym z Krakowa do Wrocławia.

Zamek wielokrotnie zmieniał właścicieli, przechodząc przez ręce znaczących rodów szlacheckich, Melsztyńscy, Tęczyńscy czy Bonerowie to tylko niektóre z rodów. W XV wieku doszło do ważnych przeobrażeń, m.in. przebudowy zamkowej wieży i studni, na prośbę wojewody krakowskiego Jana z Tarnowa.

Następne stulecia to okres różnorodnych wydarzeń, od konfliktów zbrojnych po przejęcia majątku przez kolejne rody szlacheckie, aż po pożary i zniszczenia w czasie potopu szwedzkiego. Mimo prób odbudowy, zamek stopniowo tracił na znaczeniu i został opuszczony na początku XVIII wieku.

Współcześnie ruiny zamku w Rabsztynie stanowią ważny obiekt turystyczny i kulturalny. Coroczne turnieje rycerskie przyciągają wielu odwiedzających, a częściowa rekonstrukcja, przeprowadzona przez lokalne stowarzyszenia i władze, przywróciła część dawnej świetności historycznej warowni. Oprócz swojego znaczenia historycznego, zamek w Rabsztynie pojawił się także na dużym ekranie, w filmie "Karol. Człowiek, który został papieżem" w reżyserii Giacomo Battiato.

Według miejscowych legend, pod ruinami zamku kryje się drugi, zaklęty zamek, który czeka na swoje odkrycie. W jego komnatach śpią skamieniali: chłopiec z pierścieniem z brylantami oraz dziewczynka z naszyjnikiem z perłami. Raz w roku, w Niedzielę Palmową, pierścień chłopca obraca się, budząc rycerzy do odświętnego ucztowania. Legenda nie wyjaśnia, kim są te postaci ani dlaczego są skamieniałe. Ta tajemnicza opowieść przyciągają od wieków zarówno mieszkańców, jak i turystów.

Według miejscowej legendy, zamek był połączony podziemnym przejściem z Januszkową Górą lub kościołem w Olkuszu. Ta tajemnicza historia przyciągała poszukiwaczy skarbów, którzy w XIX wieku wysadzili w powietrze wieżę zamkową. Nawet dzisiaj, w erze współczesnej, zamek kusi amatorów odkryć. W latach 90. XX wieku, podczas rutynowej kontroli ruin, konserwator zabytków odkrył świeży otwór prowadzący do podziemnej komnaty. Archeolodzy, którzy przeprowadzili dalsze wykopaliska, znaleźli fragmenty posadzki i ceramiczne kafle z XVII wieku, ukryte głęboko pod ziemią.