Debiut Eugeniusza Bodo

Naprawdę nazywał się Bogdan Eugène Junod. Urodził się 28 grudnia 1899 roku w Genewie. Jego pseudonim sceniczny pochodzi od pierwszych sylab imion Bogdan i Dorota, jakie nosiła jego matka Jadwiga Anna Dorota Dylewska. Ojciec Thèodore Junod pochodził z Szwajcarii.

W roku 1900 rodzice artysty postanowili osiedlić się w Łodzi, gdzie ojciec zajął się działalnością artystyczną. Kierował Teatrem Iluzji Urania (wcześniej Iluzjon), wybudował Teatr Variate i założył kino objazdowe, z którym podróżował po Rosji.

Eugeniusz Bodo od najmłodszych lat był związany ze światem teatru i kina. Jako 10-latek zadebiutował na deskach Uranii w roli kowboja Bodo. Dzięki licznym podróżom wraz z grupą filmową ojca nauczył się języka rosyjskiego. Jako nastolatek uczęszczał do szkoły handlowej w Łodzi mimo że matka wymarzyła dla niego karierę lekarza. Zbuntowany 17-latek uciekł z domu i związał się z poznańską grupą teatralną.

Eugeniusz Bodo w filmie ""Czy Lucyna to dziewczyna".
(fot. NAC [1])

11 stycznia 1917 roku zadebiutował w Teatrze Apollo w Poznaniu. Jego kariera artystyczna zaczęła nabierać tempa. Występował jako pieśniarz i tancerz rewiowy. Grał także w kabaretach: "Qui Pro Quo", "Morskie Oko", "Cyganeria" i "Cyrulik Warszawski". W 1925 roku zadebiutował w filmie "Rywale".

Sławę zyskał także dzięki piosenkom "Umówiłem się z nią na dziewiątą", "Baby, ach te baby" czy "Już taki jestem zimny drań".

Uznany artysta nie miał niestety szczęścia w miłości. Swoją urodą przyciągał rzesze fanek, jednak żadna z nich nie zagościła w sercu aktora na stałe. Najdłużej był związany z Anne Chevalier, jednak z powodu różnic kulturowych i problemów z alkoholem ukochanej do ślubu nie doszło.

27 maja 1929 roku aktor spowodował wypadek, w którym zginął Witold Roland. Samochód, który prowadził Eugeniusz Bodo, koło Łowicza wpadł na stertę kamieni. Za nieumyślną śmierć kolegi został skazany na sześć miesięcy wiezienia.

Tuż przed wybuchem wojny Eugeniusz Bodo zaczął pisać scenariusze i reżyserować filmy. Od 1931 roku był współwłaścicielem wytwórni filmowej B.W.B., a od 1933 roku właścicielem wytwórni "Urania-Film". W 1938 roku artysta został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi.

Eugeniusz Bodo w kwietniu 1939 roku przy ul. Foksal w Warszawie otworzył kawiarnię Cafe-Bodo, gdzie rozpoczął przygotowania do nowego filmu "Uwaga - szpieg". Po wybuchu wojny oddał kawiarnię w dzierżawę, a sam przeniósł się do Lwowa. Tam występował w teatrze Tea-Jazz Henryka Warsa. Spektakle z jego udziałem zawierały przede wszystkim rosyjskie wersje polskich piosenek.

Eugeniusz Bodo i Nora Ney podczas zwiedzania Krakowa.
(fot. NAC [2])

Artysta nigdy nie zrezygnował ze szwajcarskiego obywatelstwa. Liczył, że może mu ono pomóc podczas wojny. Jednak tak się nie stało.

Lwów w tamtych czasach nie był bezpiecznym miastem. Lada dzień mieli do niego wkroczyć Niemcy. Po ulicach miasta krążyły rosyjskie patrole. 25 czerwca 1941 roku, około godz. 11 Bodo został aresztowany przez NKWD. Uznany za niebezpiecznego został skazany na pięć lat obozu wychowawczego.

Trafił do łagru, gdzie w październiku 1943 roku zmarł z wycieńczenia i głodu. Został pochowany w zbiorowym grobie. W PRL-u jego śmierć okryta była zasłoną milczenia.

Symboliczna mogiła artysty znajduje się w Kotłasie na cmentarzu Makaricha. Odsłonięto ją 2 października 2011 r.

[1]

[2]

Oprac. na podstawie artykułu z Wikipedii, autorstwa, udost. na licencji CC-BY-SA 3.0