Hildebrandt urodził się w 1897 r. w Wormacji. Tuż po maturze, w roku 1915, wstąpił do wojska i wziął udział w I wojnie światowej. Po jej zakończeniu rozpoczął studia, których jednak nie zdołał ukończyć. Miał też problemy ze znalezieniem stałej pracy i w 1928 r. wyemigrował do Stanów Zjednoczonych, ale niedługo potem wrócił do kraju. Był już wtedy członkiem NSDAP. Do partii wstąpił w 1922 r., zaś osiem lat później również do SA. W 1931 r. przeniósł się do SS i początkowo pełnił służbę w I Podokręgu SS (SS-Abschnitt I), gdzie przez pewien czas był adiutantem SS-Oberführera Josefa Seppa Dietricha. Od października do stycznia 1933 r. oficer do zadań specjalnych w Grupie SS „Południe” (SS-Gruppe „Süd”), następnie w składzie sztabu Grupy SS „Zachód”. W 1933 r. został awansowany do SS-Brigadeführera, a niecałe trzy lata później, we wrześniu 1936 r., został SS-Gruppenführerem. Pełnił wiele funkcji kierowniczych. Od 9 listopada 1933 r. dowodził XX Podokręgiem SS, następnie od połowy kwietnia 1935 r. - X Podokręgiem SS. Kolejne stanowisko objął z początkiem 1937 r., kiedy stanął na czele Okręgu SS „Ren” (SS-Oberabschnitt „Rhein”).
21 września 1939 r. został wyższym dowódcą SS i policji Okręgu Gdańsk-Prusy Zachodnie, zaś 26 października tego samego roku stanął na czele nowo utworzonego Okręgu SS „Wisła”. Stanowiska te łączył z funkcją komisarza Rzeszy dla umacniania niemczyzny w Okręgu Rzeszy Gdańsk-Prusy Zachodnie. W trakcie służby w Gdańsku mieszkał w willi przy ul. Polanki. Dał się też poznać jako miłośnik gołębi.
30 stycznia 1942 r. został awansowany do SS-Obergruppenführera i generała policji. 20 kwietnia 1943 r. został mianowany szefem Głównego Urzędu Rasy i Osadnictwa SS w Berlinie. Od 25 grudnia 1943 r. do 7 września 1944 r. pełnił funkcję wyższego dowódcy SS i policji przy Grupie Armii „A” i dowódcy SS i policji na Krymie. Następnie ponownie stanął na czele Głównego Urzędu Rasy i Osadnictwa. 26 lutego 1942 r. został wysłany do Wrocławia, gdzie - już jako generał Waffen SS - został wyższym dowódcą SS i policji „Południowy-Wschód”.
Za aktywność w partii i służbę wielokrotnie odznaczany - był posiadaczem Krzyża Żelaznego, Złotej Odznaki Partyjnej, Szpady Honorowej SS oraz Pierścienia Honorowego SS.
W 1948 r. Richard Hildebrandt został skazany w Norymberdze na 25 lat więzienia. Wydany Polsce, otrzymał karę śmierci. Wyrok wykonano w Bydgoszczy 10 marca 1952 r.
Muzeum poszukuje pamiątek z Piaśnicy Muzeum Piaśnickie w Wejherowie zwraca się z apelem o pomoc w odnalezieniu wszelkich pamiątek związanych ze zbrodnią popełnioną przez nazistów niemieckich w 1939 r. w Lasach Piaśnickich. W czasie przeprowadzonej w 1946 r. ekshumacji z masowych grobów w Lasach Piaśnickich wydobyto część rzeczy osobistych ofiar, m.in.: krzyżyki, medaliony, obrączki, modlitewniki i inne. Sporządzona została również bogata dokumentacja fotograficzna z przebiegu ekshumacji, przedstawiająca prace komisji, odnalezione ciała i przedmioty. Niestety, przedmioty i fotografie prezentowane później na wystawach mających ułatwić identyfikację zwłok zaginęły po 1948 r. w niewyjaśnionych okolicznościach. Wszelkie informacje o losach cennych dla Muzeum Piaśnickiego eksponatów mogą przyczynić się do ich odnalezienia. W przypadku posiadania jakichkolwiek pamiątek lub informacji muzeum prosi o kontakt: Muzeum Piaśnickie w Wejherowie ul. św. Jacka 11/2, 84-200 Wejherowo. Tel. 58 736 11 11; kom. 501 047 249, e-mail: muzeum@muzeumpiasnickie.pl. |