Fernando Álvarez de Toledo, bo tak brzmiało pełne imię trzeciego księcia Alby, urodził się w prowincji Avila (zachodnia Hiszpania) w 1507 r. Od dziecka uczestniczył w wyprawach wojennych. Jako dowódca debiutował w czasie zwycięskiej wyprawy cesarza Karola V na Tunis w 1535 r. Wykazał się na tyle, że potem powierzano mu wszelkie trudne wojskowe misje. Na ogół wychodził z nich zwycięsko. W 1542 r. zdobył bronione przez Francuzów Perpignan. W 1547 r. zwyciężył w bitwie z wojskami związku szmalkaldzkiego pod Mühlbergiem, kładąc kres protestanckiej rebelii. W 1557 r. pokonał Francuzów w Italii i zdobył Rzym.
Następnie, w latach 1567-1573, był gubernatorem Niderlandów. Próbował położyć kres protestanckiemu powstaniu, na którego czele stał Wilhlem I Orański. Mimo zwycięstw w polu i krwawych represji, w wyniku których zamordowano tysiące ludzi, książę Alba nie zdołał spacyfikować konfliktu i został odwołany. Potem, w 1580 r., pokonał portugalską armię pod Alcantarą, doprowadzając do unii dynastycznej tego kraju z Hiszpanią. Zmarł w 1582 r. w Lizbonie.
Kompleksowa biografia księcia Alby. Ukazała się nakładem oficyny Karwansaray Publishers w 2014 r. Materiały Prasowe
