Antoni Piórkowski urodził się 14 stycznia 1907 roku w Pęchowie, w powiecie sandomierskim. Był podporucznikiem rezerwy. Nauczycielem w szkole powszechnej w Śliwanach, w powiecie święciańskim, w województwie wileńskim. Żonatym z Wiktorią z Piskorzów. Po wybuchu II wojny światowej i po agresji sowieckiej z 17 września 1939 roku został aresztowany przez Sowietów i osadzony w obozie specjalnym NKWD w Kozielsku. Następnie zamordowany i pogrzebany w Katyniu koło Smoleńska. Jego nazwisko figuruje na liście wywozowej więźniów obozu kozielskiego nr 036/3 z kwietnia 1940 roku. Podczas ekshumacji zbiorowych mogił w Lesie Katyńskim w 1943 roku zwłoki Antoniego Piórkowskiego zostały zidentyfikowane i zarejestrowane pod numerem AM 124.
Decyzją Ministra Obrony Narodowej RP z dnia 5 października 2007 roku Antoni Piórkowski mianowany został pośmiertnie na stopień porucznika Wojska Polskiego.
Według aktualnego stanu wiedzy, liczba ofiar z terenów dawnego województwa kieleckiego w jego granicach z 1939 r. zamyka się w liczbie co najmniej 2 354 osób. Straty te stawiają nasz region na piątym miejscu wśród szesnastu województw II Rzeczpospolitej. Stanowi to 11% ogółu pomordowanych przez Sowietów wiosną 1940 r. Wśród zamordowanych odnajdujemy m.in. 736 policjantów, 700 urzędników, 314 oficerów i żołnierzy, 313 nauczycieli, 118 inżynierów, 88 lekarzy medycyny, 62 ziemian, 45 prawników, 43 leśników, 39 techników, 37 kupców, 28 rolników, 22 artystów, 21 robotników, 13 księży, 12 farmaceutów i 3 dziennikarzy.
Opracowano na podstawie: M. Jończyk, Zbrodnia Katyńska na mieszkańcach Kielecczyzny. W 70. rocznicę ludobójstwa. Album dokumentacyjny, Kielce 2010.
