W latach 50 stworzył w Pasłęku antykomunistyczną organizację. Dziś otrzymał Order Orła Białego

Witold Chrzanowski
Wideo
od 16 lat
W Dniu Święta Konstytucji 3 Maja prezydent Andrzej Duda udekorował Orderem Orła Białego Antoniego Lenkiewicza i Antoniego Liberę. Pierwszy z kawalerów tego najstarszego i najznamienitszego z odznaczeń państwowych Rzeczypospolitej Polskiej pochodzi z naszego regionu.

Antoni Lenkiewicz urodził się 25 października 1934 roku w Ostrołęce, ale przez wiele lat związany był z Pasłękiem, gdzie uczył się w tamtejszym liceum ogólnokształcącym. Wtedy też, w pierwszej połowie lat 50., a więc w czasach najsilniejszego stalinowskiego terroru, rozpoczął działalność niepodległościową. Stworzył w Pasłęku, w 1951 roku, tajną antykomunistyczną organizację Związek Skautów Polski Walczącej, na czele której stał przez dwa lata. Po dekonspiracji podziemnej struktury przez Urząd Bezpieczeństwa, jej działacze zostali relegowani ze szkoły, a następnie skazani w pokazowym procesie na więzienie. Sam Lenkiewicz przebywał w nim cztery lata - od 1952 do 1956 roku.

W 1963 ukończył studia na Wydziale Historii Uniwersytetu (noszącego wówczas imię komunistycznego zbrodniarza Bolesława Bieruta). Studiował także na Wydziale Prawa i Administracji tej uczelni. W 1970 uzyskał stopień doktora.

Nie zaprzestawał działalności opozycyjnej. W latach siedemdziesiątych współpracował z Ruchem Obrony Praw Człowieka i Obywatela oraz Studenckim Komitetem Solidarności i publikował w pismach, które ukazywały się poza cenzurą. W 1980 współorganizował NSZZ "Solidarność" we Wrocławiu. Był szefem doradców prawnych Związku na Dolnym Śląsku. Następnie został współpracownikiem "Tygodnika Solidarność". Od 13 grudnia 1981 do 23 grudnia 1982 był internowany, a następnie pozbawiony pracy. 11 listopada 1985 po wykładzie w kościele św. Karola Boromeusza we Wrocławiu został porwany przez działających po cywilnemu funkcjonariuszy Służby Bezpieczeństwa i został skazany na karę roku więzienia - "za wzywanie do niepokojów społecznych". W więzieniu spędził 9 miesięcy. Działał w Konfederacji Polski Niepodległej oraz w Solidarności Walczącej.

W kadencji 1990–1994 był radnym i przewodniczącym Komisji Rewizyjnej Rady Miasta Wrocławia. Następnie był redaktorem naczelnym "Wrocławskiej Gazety Polskiej".

Jest autorem kilkuset artykułów o tematyce społeczno-politycznej, prawniczej, filozoficznej i historycznej oraz książek historycznych. Spod jego pióra wyszły m.in. biografie Józefa Piłsudskiego, Kazimierza Pułaskiego, Mikołaja Kopernika, Waleriana Łukasińskiego, Jana Mazurkiewicza-Radosława także monografie: "Naczelni Wodzowie II Rzeczypospolitej", "Wolność i Niezawisłość", "Kawalerowie Krzyża Niepodległości" (4 tomy).

Polecane oferty

Materiały promocyjne partnera
Wróć na naszahistoria.pl Nasza Historia