Przyczyną blokady Berlina Zachodniego były obawy Związku Radzieckiego. Władze ZSRR obawiały się utraty kontroli gospodarczej nad swoją częścią Niemiec.
Blokada rozpoczęła się w nocy z 23 na 24 czerwca, kiedy to okupacyjne władze strefy radzieckiej zarządziły blokadę zachodnich sektorów Berlina oraz odcięły dostawy energii elektrycznej. Lądowe szlaki komunikacyjne wiodące przez radziecką strefę okupacyjną zostały zablokowane. W odpowiedzi, władze USA i Wielkiej Brytanii rozpoczęły tworzenie mostu powietrznego.
W momencie wprowadzenia blokady, Berlin Zachodni potrzebował prawie 1900 ton żywności dziennie, dodatkowo potrzebny był węgiel dla elektrowni oraz paliwa płynne. Operacja wymagała więc niespotykanej mobilizacji lotnictwa.
Przebywający w Europie w momencie wprowadzenia blokady generał Albert Wedemeyer zasugerował, że most powietrzny do Berlina jest możliwy, ale tylko pod warunkiem, że jego koordynatorem zostanie William H. Tunner, który w czasie II wojny światowej zorganizował podobną operację.