Zbrodni dokonał niemiecki 15 Pułk Piechoty pod dowództwem płk Waltera Wessela. Ofiarami byli polscy żołnierze z 74. Pułku Piechoty. Pod względem prawnym stanowiła zarówno złamanie międzynarodowego prawa wojennego jak i konwencji haskich.
Wydarzenie miało miejsce w lesie pod Dąbrową, położonym na północy województwa kieleckiego. Zbrodnia została odkryta i udowodniona na podstawie anonimowego maszynopisu niemieckiego przekazanego Polskiej Misji Wojskowej w Berlinie dopiero w 1950 roku.
Przekazane dokumenty zawierały zdjęcia przedstawiających egzekucję polskich żołnierzy. Dołączony tekst stanowił zapewne część pamiętnika lub dziennika, sporządzonego przez oficera lub żołnierza niemieckiego. Fragment ten nosił nazwę Unser Gefecht in Polen ("Nasza potyczka w Polsce").
W tym samym dniu siły Wehrmachtu dokonały w okolicznych wioskach oraz samym Ciepielowie, mordów na osobach cywilnych, wśród których znajdowało się także 10-letnia Zosia Wrzochal
W większości współczesnych publikacji, także niemieckich, zbrodnia w Ciepielowie – pomimo skąpego materiału źródłowego – uznawana jest za fakt historyczny.
Mord dokonany na jeńcach Polakach przez hitlerowców, został po 1990, upamiętniony na Grobie Nieznanego Żołnierza w Warszawie napisem na jednej z tablic: "CIEPIELÓW 9 IX 1939".
